بیانیه سازمان چریکهای فدایی خلق ایران به مناسبت

اول ماه مه، روز جهانی کارگران، روز پیکار برای زندگی انسانی

 

اول ماه مه، روز جهانی کارگران، روز همبستگی تهیدستان و روز پیکار استثمار شدگان علیه نظام جهانی سرمایه داری را به تمامی نیروهای کار در سراسر جهان شادباش می گوییم و برای مبارزه نیروی بی شمار رنج و کار علیه نظام جهانی سرمایه داری و انحصارات افسارگسیخته امپریالیستی، علیه دیکتاتورهای تبهکار و علیه غارت کنندگان هستی بشر، پیروزیهای درخشان آرزو می‌ کنیم.

پیکار جهانی نیروهای کار که هر روزه در نقاط مختلف جهان جریان دارد، ماهیت جهان کنونی که با تضاد کار و سرمایه مشخص می شود را برجسته می کند. همراه با این تضاد، طبقه کارگر در بخشهایی از جهان علیه استبداد، بنیادگرایی دینی و نابودی محیط زیست تلاش و مبارزه می کند.

سرمایه داری آزمند جهانی برای کسب بهره هرچه بیشتر از کار کارورزان یدی و فکری، به تهاجم بدون وقفه و با تمام امکانات، به شرایط زندگی و معیشت اکثریت قاطع مردم ادامه می دهد. نتیجه سیاستهای ضد انسانی نظم جهانی نولیبرال، فقر، آوارگی، بی خانمانی، گرسنگی، اعتیاد، فحشا و در یک کلام بربریت است.

سرمایه داری جهانی و انحصارات امپریالیستی، هزینه های سرسام آور جنگ، نظامیگری، انباشت سلاحهای مخرب، تروریسم و بنیادگرایی را از جیب تهیدستان می پردازند و به حساب خود سودهای سرشار واریز می کنند. در مقابل این نظم تبهکارانه، توده های محروم گزینه ای جز پیکار برای رهایی در برابر خود ندارند و هم از این رو ما سیمای پیکار برای رهایی را در نقاط مختلف جهان با جنبشهای اجتماعی و حرکتهای اعتراضی بیشماران مشاهده می کنیم.

جبهه کار و زحمت که سازندگان اصلی جهانی انسانی و عاری از تمامی اشکال استبداد، ستم، جهل، تبعیض و استثمارند، در مبارزه مستمر و در ستیز آشتی ناپذیر با نظام مبتنی بر استثمار، در حالی که برای تحقق خواسته های به حق خود تلاش می کنند، سرانجام برای تحقق زندگی انسانی راهی جز مبارزه برای سوسیالیسم در مقابل خود نخواهند داشت.

این راه گرچه سخت و طولانی است، اما پیکارهای بی امان کارورزان چشم انداز آن را مشخص و راه را کوتاه می کند.

 

در سال گذشته زندگی چند ده میلیون از شهروندان ایران بیشتر به قهقرا رفت. پیروی حاکمیت از سیاستهای بانک جهانی و صندوق بین المللی پول با ماسک خدعه آمیز اقتصاد مقاومتیِ ولی فقیه، همچنان شرایط زیست نیروهای کار (کسانی که در تولید، توزیع و خدمات کار یدی و فکری می کنند و در مقابل فروش نیروی کار خود مزد دریافت می کنند) را به وخامت بیشتر سوق داد. فقر، رنج، بیکاری، بی خانمانی و بی آیندگی، زندگی میلیونها کارورز و خانواده های شان را به فلاکت کشید. فشار و تبعیض جنسیتی بر کارگران زن و اعمال محرومیت بر فرزندان آنان و کودکان کار به طور تصاعدی افزایش پیدا کرد و حداقل حقوق کارگران برای سال جاری و در مقیاس متوسط کل کشور کمتر از یک چهارم میزان خط فقر تعیین شد.

خامنه ای برای سفیدکاری شعار پوچ اقتصاد مقاومتی، امسال را سال حمایت از «کالای ایرانی» نامگذاری کرد. تردیدی نیست که این نامگذاری جاهلانه در عمل نتیجه وارونه خواهد داد و اقتصاد کشور را بیش از پیش به نظام نولیبرال جهانی وابسته خواهد کرد. سیاستهایی که به وسیله دولتهای رفسنجانی، خاتمی و احمدی نژاد در جهت نابودی تولید داخلی و نابودی محیط زیست اجرایی شد و سپاه منفور پاسداران بیشترین سود را از آن به جیب زد، اکنون به وسیله دولت روحانی با جدیت دنبال می شود. ریشخند تاریخ را باید نگریست وقتی احمدی نژاد که بلندترین گام را با حذف سوبسیدها و برای اجرای سیاستهای اقتصادی نولیبرال برداشت، برای بی چیزان یَقِه چاک می دهد.

ماحصل اقتصاد مقاومتی و حمایت از کالای ایرانی، برای فرادستان زندگی اشرافی، چپاول، غارت، استثمار بی محابا، تولید ارتش بیکاران و برای فرودستان زندگی در فقر و سیه روزی است.

این چنین است که شعار خمینی شیاد و جلاد مبنی بر حمایت از «کوخ نشینان» به طور واقعی تحقق یافته و تنها سَهو خمینی گفتن «کوخ» به جای «کاخ» بود.

در یک مرور گذرا از اقتصاد کلان کشور و برای فهم بیشتر «اقتصاد مقاومتی» و «حمایت کالای ایرانی»، می بایست به کاهش نرخ رشد اقتصادی، فقدان سرمایه گذاری موثر در تولید صنعتی و در حوزه های اشتغال زا، ورشکست شدن شرکتهای صنعتی، رانت خواری باندهای تشکیل دهنده هرم قدرت، گسترش اقتصاد دلالی و سوداگری، تشدید روزافزون بحران محیط زیست و بحران آب و افزایش سرسام آور نقدینگی نگریست.

نقدینگی به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخصهای اقتصاد کلان که بی واسطه بر افزایش نرخ تورم تاثیر می گذارد، از حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان در سال ۱۳۸۴، به حدود یک میلیون ۵۰۰ هزار میلیارد تومان در پایان سال ۱۳۹۶ رسید. این رقم بر اساس آمار دولتی، ۳۰۰ هزار میلیارد تومان بیشتر از کل تولید ناخالص داخلی کشور است.

افزایش نقدینگی و واردات بی رویه کالا چنان ضربه مهلکی به اقتصاد ایران وارد کرده که با هیچ دوران دیگری در تاریخ معاصر ایران قابل مقایسه نیست.

رویِه دیگر عملکرد اقتصاد نظام جمهوری اسلامی طی ۳۹ سال گذشته و ولایت خامنه ای طی ۲۹ سال گذشته، پهنه حقوق و شرایط کار و زندگی کارگران و مزدبگیران است.

به رسمیت نشناختن تشکلهای مستقل و حق اعتصاب، محروم بودن از حقوق اولیه انسانی همچون مسکن، بهداشت و آموزش رایگان و حتی آب، تحمیل زندگی فلاکتبار به بازنشستگان، حذف شمار بزرگی از کارگران از شمول قانون کار و تلاش مداوم حاکمیت برای تغییر این قانون به زیان نیروهای کار، نپرداختن دستمزد لازم برای اضافه کاری و کار شبانه، بیکارسازی مداوم و ایجاد ارتش چند ده میلیونی از نیروی ذخیره کار، فقدان امنیت شغلی و امنیت محیط کار، نپرداختن مزد ناچیز کارگران برای ماههای متوالی و نپرداختن سهم کارفرما از بیمه، کار کوتاه مدت، قرارداد سفید امضا، فاصله عظیم بین هزینه های اولیه زندگی و درآمد ناچیز، خصوصی سازیهای مداوم به سود وابستگان به حکومت و به زیان کارورزان و...

چنین است کارنامه ای که رژیم ولایت فقیه برای صاحبان قدرت و ثروت و برای تهیدستان به جا گذاشته است.

 

یک سال جنبش پرتوان بیشماران

در سال گذشته جنبش اعتراضی فرودستان ابعاد بی سابقه ای در طول تاریخ پس از انقلاب مشروطیت پیدا کرد. قیامها و خیزشهای توده ای در بسیاری از نقاط کشور، که دامنه آن به گفته کارگزاران رژیم در ۱۰۰ شهر و بر اساس ارزیابیهای مستقل به حدود ۱۵۰ شهر گسترش یافت، بحران انقلابی را در مقابل چشم همگان قرار داد. پیرامون قیامهای دلیرانه دی ماه ۱۳۹۶ما اعلام کردیم که: «خیزش اردوی بیشماران نه غافلگیرانه بود و نه فاقد زمینه های عینی و مادی. پس از مهار قیام پرشکوه ۶ دی ۱۳۸۸ (روز عاشورا)، خامنه ای و پاسداران ولایت ننگین او به خوبی می دانستند که باد کاشته و روزی توفان درو خواهند کرد. آنها کابوس «فتنه» جدید می دیدند و برای جلوگیری از بروز این توفان به وحشیانه ترین و سبعانه ترین شیوه ها در سرکوبی کارگران، زحمتکشان، معلمان، پرستاران، دهقانان، دانشجویان، بازنشستگان، ارتش بیکاران، غارت شدگان، زنان، مدافعان محیط زیست، دستفروشان، کولبران و... متوسل شدند. اما در این دوره هشت ساله نتوانستند حرکتهای روزمره مردم را مهار کنند. سازمان ما در این فاصله بیش از ۱۰ هزار حرکت اعتراضی از جانب نیروهای کار و جنبشهای مدنی را روزانه، هفتگی و ماهانه در رسانه های خود (نبردخلق، رادیو پیشگام، جنگ خبر و...) بازتاب داده است. و بالاخره همبستگی و اتحاد مردم در کمک به مردم زلزله زده استان کرمانشاه که در بی اعتمادی مطلق از حاکمیت و مستقل از آن صورت گرفت، زنگها را به صدا درآورد.» (۱)

علاوه بر خیزشهای دی ماه، در طول سال گذشته کارگران، مزدبگیران، کشاورزان، معلمان، پرستاران، دست فروشان، کولبران و جوانان جویای کار برای رهایی از فقر و بیکاری، بی خانمانی و گرسنگی، استبداد و عقب ماندگی به اشکال گوناگون مبارزه کردند. افزون بر این، در سال گذشته غارت شدگان موسسه های مالی دولتی وابسته به سپاه پاسداران و دیگر نهادهای لشگری و کشوری، اقدام به صدها حرکت اعتراضی کردند.

به گزارش ایلنا، پاسدار حسین ذوالفقاری، معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور، روز پنج شنبه ۱۷ اسفند، در همایش استانداران پیرامون حجم و ماهیت تجمعهای اعتراضی گفت: «ما در گذشته چنین پدیده ای نداشتیم و با وضعیت متفاوت ‌تری از گذشته مواجهیم... این اعتراضات عبور از همه جریانهای سیاسی کشور بود... تا آخر آذر ماه حدود ۵ هزار تجمع عمده در کشور برگزار شد.»

دبیرخانه سازمان چریکهای فدایی خلق ایران ترازنامه برخی حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در سال ۱۳۹۶ را منتشر کرده است.(۲) بر اساس این ترازنامه، در سال گذشته  2049 حرکت اعتراضی از جانب کارگران، مزدبگیران، بازنشستگان، کشاورزان، معلمان، پرستاران، جوانان جویای کار، دست فروشان و طرفداران حفاظت از محیط زیست صورت گرفته است.

طی سالهای گذشته، جنبش اعتراضی نیروهای کار از نظر کمی هر سال نسبت به سال قبل افزایش قابل توجهی داشته است. رشد شتابان تعداد حرکتهای اعتراضی از سال ۱۳۹۰ به این سو نشان می دهد که ستمدیدگان و زحمتکشان دیگر نمی خواهند به شکل گذشته زندگی کنند و برای دستیابی به یک زندگی انسانی پیکار می کنند.

نگاهی به روند صعودی اعتراضات طی سالهای گذشته، فشرده شدن صف بندی نیروهای کار علیه شرایط موجود را به طور دقیق به تصویر می کشد: در سال ۱۳۹۰، ۳۵۰ حرکت اعتراضی، در سال 1391، ۴۴۶ حرکت اعتراضی، در سال 1392، ۵۵۶ حرکت اعتراضی، در سال 1393، ۹۹۵ حرکت اعتراضی، در سال 1394، ۱۵۶۸ حرکت اعتراضی، در سال 1395، ۱۹۵۶ حرکت اعتراضی و در سال 1396، 2049 حرکت اعتراضی، بدون محاسبه خیزشهای دی ماه و حرکتهای اعتراضی غارت شدگان، از جانب نیروهای کار صورت گرفته است.

 

مبارزه برای خواسته های فوری

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در روز تاریخی اول ماه مه، یکبار دیگر همبستگی خود را با نبرد کارگران، مزدبگیران، تهیدستان شهری، معلمان، پرستاران، کشاورزان و غارت شدگان ایران که علیه شرایط فاجعه بار و سقوط سطح زندگی و معیشت خود بپا خاسته اند، اعلام می کند.

ما از خواسته های فوری و پایه ای کارگران و مزد بگیران ایران که در زیر آمده حمایت می کنیم:

* حق ایجاد تشکلهای مستقل برای نیروهای کار یدی و فکری (کارگران صنعتی، کشاورزی، معلمان، پرسـتاران، کارگران بخش خدمات و...)

* لغو و رفع هرگونه تبعیض بین زن و مرد در حقوق کار و در تمامی نمودهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و پذیرش کنوانسیون جهانی منع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان

* به رسمیت شناختن حق اعتصاب، تجمع و تظاهرات به عنوان حقوق پایه ای نیروهای کار

* آزادی کلیه زندانیان سیاسی به شمول فعالان کارگری

* تامین امنیت شغلی برای همه کارگران، لغو قراردادهای موقت و قراردادهای شرکتهای پیمانکاری و سفید امضا و پرداخت فوری دستمزدهای معوقه به طور کامل

* به رسمیت شناختن حداکثر ۸ ساعت کار در روز، دو روز تعطیل در هفته و یک ماه مرخصی سالانه با حقوق

* تعیین حداقل دستمزد با مشارکت نمایندگان واقعی کارگران و تشکلهای مستقل کارگری متناسب با افزایش نرخ واقعی تورم. محاسبه حداقل حقوق براساس تامین نیازهای زندگی شرافتمندانه و انسانی یک خانوار چهار نفره

* توقف کامل اخراجها و بیکارسازی و ایجاد سیستم بیمه اجتماعی برای تمامی نیروهای کار

* لغو و ممنوعیت کامل کار کودکان

* تامین حقوق بازنشستگان برای زندگی بدون دغدغه اقتصادی

* تعطیل رسمی و همگانی اول ماه مه و لغو هرگونه ممنوعیت و محدودیت در برگزاری مراسم روز جهانی کارگران

 

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران از تمامی اتحادیه ها، سندیکاها و سازمانهای جهانی کارگری و نیروهای سیاسی مترقی جهان می خواهد که به مبارزه برحق نیروهای کار در ایران برای کسب حقوق اولیه شان یاری رسانند.

ما از شورای حقوق بشر سازمان ملل و از سازمان جهانی کار می خواهیم که فشار بر رژیم جمهوری اسلامی برای به رسمیت شناختن حقوق حقه کارگران را بیش از پیش افزایش دهند.

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، سرکوبی و دستگیری اعضای سندیکاها، تشکلهای مستقل کارگران، معلمان، پرستاران، کشاورزان و جوانان شرکت کننده در قیامهای دی ماه و صدور احکام زندان برای آنان را محکوم می کند و خواستار آزادی بی درنگ تمام زندانیان سندیکایی، سیاسی و اجتماعی است.

ما تمامی کارگران، کارکنان و مزدبگیران شاغل در مراکز دولتی و خصوصی و تمامی مدافعان آزادی و توسعه پایدار و دمکراتیک را فرا می خوانیم که برای سرنگونی نظام ننگین ولایت فقیه متحد و متشکل شوند.

 

زنده باد اول ماه مه روز همبستگی بین المللی کارگران

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران

شنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ - ۲۸ آوریل ۲۰۱۸

 

 

۱- بیانیه توضیحی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران پیرامون قیام سرنوشت ساز کارگران، تهیدستان و مردم آزادیخواه در آدرس زیر

http://www.iran-nabard.com/n393/BAYANIEH393.htm

۲- ترازنامه حرکتهای اعتراضی کارگران در سال ۱۳۹۶ در آدرس زیر

http://www.iran-nabard.com/etelayeha/1396%20bilan%20jonbesh%20kargari.pdf

 

منبع: نبردخلق شماره ۳۹۸، اردیبهشت ۱۳۹۷ -  آوریل ۲۰۱۸

 

 بازگشت به نبردخلق

بازگشت به صفحه اول