|
چالشهای معلمان در مرداد ماه (۹۷)
محکومیت محمد حبیبی، فعال صنفی فرهنگیان به هفت سال و نیم حبس محمد حبیبی، فعال صنفی فرهنگیان و عضو هیات مدیره کانون معلمان استان تهران، در دادگاه بدوی به ده سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد. این خبر را امیر رئیسیان، از وکلای محمد حبیبی، اعلام کرد. او گفت: "بر اساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، همه مجازاتهای محمد حبیبی یک و نیم برابر شده و مجازات اشد قابل اجرا است." وی در توضیح این حکم بیدادگرانه گفت: "محمد حبیبی به اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، به ۷ سال و نیم حبس، تبلیغ علیه نظام به ۱۸ ماه حبس، اخلال در نظم ۱۸ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق و همچنین ۲ سال ممنوعیت از فعالیت در احزاب، گروهها و دسته های سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور به عنوان مجازات تکمیلی محکوم شده است." محمد حبیبی که در جریان تجمع معلمان مقابل سازمان برنامه و بودجه در تهران همراه با ضرب و شتم بازداشت و به زندان تهران بزرگ منتقل شده بود، پس از گذشت بیش از دو ماه همچنان در تیپ چهار این زندان نگهداری می شود. این در حالی است که چند روز پس از برگزاری تجمع مورد اشاره و در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ماه، تمامی بازداشت شدگان این تجمع به غیر از محمد حبیبی با تودیع قرار کفالت آزاد شدند. روز چهارم تیر ماه، نامه ای با‌درخواست آزادی محمد حبیبی با امضای شش هزار و ۵۰۰ معلم و فعال مدنی به مجلس شورای اسلامی تحویل داده شد.
واکنش گسترده معلمان و فعالان به صدور حکم ناعادلانه علیه محمد حبیبی شمار زیادی از تشکلهای صنفی و مدنی از سراسر کشور با صدور بیانیه های جداگانه ای، محکومیت سنگین فعال معلمان، محمد حبیبی، را محکوم کردند و آزادی او و دیگر معلمان در بند همچون محمود بهشتی لنگرودی و اسماعیل عبدی را خواستار شدند. از جمله کانون صنفی معلمان تهران در بیانیه ای تاکید کرد: " همه می دانیم که محمد حبیبی جز دفاع از معیشت و منزلت معلمان و همچنین حق آموزش رایگان و برابر برای همه، کار دیگری انجام نداده است که مستحق چنین برخورد ظالمانه ای گردد. بازداشت و صدور این حکم ناعادلانه برای او حاوی پیام دهشتناکی برای جامعه معلمی است؛ پیامی با این مضمون که بنا نداریم بهبودی در معیشت و منزلت معلمان ایجاد شود و وضعیت آموزش بهبود یابد." این تشکل صنفی نوشت: "کانون صنفی معلمان تهران در وهله نخست خواهان حذف اتهامات بی اساس جهت محدود کردن فعالیتهای صنفی کنشگران اجتماعی از جمله محمد حبیبی است و در وهله دوم با تاکید بر بازگشت مجریان و ضابطین قضایی به قانون، خواهان آزادی محمد حبیبی تا زمان دادگاه تجدید نظر می باشد." معلمان افزودند: "بی شک اصرار مسوولان بر ادامه این روند، به افزایش نارضایتی در جامعه معلمی منجر خواهد شد که عواقب آن بر عهده‌عوامل این برخوردهای نادرست با فعالین صنفی است." شماری دیگر از تشکلهای شرکت کننده در این کارزار عبارتند از: ۱. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ۲. انجمن صنفی فرهنگیان خراسان شمالی ۳.کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین ۳. انجمن صنفی معلمان کردستان - سقز و زیویه ۵.جمعی از فعالان صنفی معلمان استان البرز ۶. فرم نگار حمایتی جمعی از فعالان مدنی ۷. اتحادیه آزاد کارگران ایران ۸. هسته کنشگران صنفی استان مازندران ۹. کانون صنفی فرهنگیان شهرستان خمینی شهر ۱۰. کانون صنفی فرهنگیان استان بوشهر ۱۱. کانون صنفی فرهنگیان گیلان ۱۲. انجمن صنفی معلمان کردستان- مریوان ۱۳. کانون صنفی فرهنگیان زنجان ۱۳. کانون صنفی فرهنگیان گیلان ۱۵. فعالان صنفی استان کرمانشاه
اعتراض دو تشکل بین المللی صنفی به حکم محمد حبیبی دو تشکل بین المللی با محکومیت دستگیری و محکومیت محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان، به ده سال و نیم زندان، خواستار آزادی بدون قید وشرط وی شدند. کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری (ITUC) در نامه ای به مقامات جمهوری اسلامی تاکید کرد: اتحادیه های کارگری همراه و همصدا با "آموزش بین الملل" (AI) خواهان آزادی بی درنگ و بدون قید و شرط محمد حبیبی و حمایت از همه فعالان اتحادیه ای در برابر چنین روشهای خشن امنیتی می باشد که هدف آن جلوگیری از فعالیتهای مشروع فعالان اتحادیه ای است." این اتحادیه ۲۰۷ میلیون کارگر را در ۱۶۳ کشور و ناحیه نمایندگی می کند و دارای ۳۳۱ تشکل کشوری وابسته است. همچنین اتحادیه معلمان انگلیس (NASUWT) با ارسال نامه سرگشاده ای به سفارت جمهوری اسلامی در لندن، نسبت به صدور حکم مزبور به شدت اعتراض کرد. این اتحادیه نوشت: "آقای حبیبی هیچ جرمی مرتکب نشده، او تنها خواهان حق دستیابی به آموزش رایگان و عمومی برای کودکان و جوانان ایرانی و حق برخورداری آزادی تجمع و مذاکره جمعی برای معلمان بوده است. این موارد حقوق جهانی هستند که در سازمان بین المللی کار (ILO) که دولت شما مدعی موافقت با آن است، ثبت شده اند." در این نامه تاکید شده: "ضمن محکومیت حبس آقای حبیبی، خواهان آزادی بی قید و شرط وی و تضمین دستیابی او به امکانات درمانی لازم هستیم."
تجمع فرهنگیان خوزستان مقابل اداره کل آموزش و پرورشِ استان بامداد روز سه شنبه 9 مرداد، جمعی از فرهنگیان خوزستان مقابل اداره کل آموزش و پرورش این استان تجمع اعتراضی برگزار کردند. معترضان خواستار رسیدگی به اوضاع معیشتی خود بودند و گفتند: نسبت به فیشهای حقوقی معترضیم چرا که وعده‌های قبلی محقق نشده است. در هفته‌های گذشته، فرهنگیان در اعتراض به فیشهای حقوقی، کنشهای مختلفی را ترتیب دادند؛ آنها می گویند بیست درصد افزایش مزدیِ وعده داده شده، محقق نشده است.
تجمع مربیان پیش دبستانی شهرستان کارون جمعی از مربیان پیش دبستانی شهرستان کارون در استان خوزستان روز دوشنبه ۲۲ مرداد دست به تجمع اعتراضی زدند. آنها از ساعت ده صبح مقابل اداره آموزش و پرورش جمع شده و خواستار پاسخگویی مسوولان به خواسته های خود شدند. معترضان گفتند: "بیش از ۹۰ نفر از مربیان پیش دبستانی هستیم که به پیمانکار واگذار شده ایم. کارفرما در ماه های گذشته حق بیمه‌ما را واریز نکرده‌است. ما خواستار این هستیم که وضعیت بیمه ای ما مشخص شود."
معلم زندانی به نشانه اعتراض لبهای خود را دوخت روح الله مردانی، معلم زندانی در اوین، روز یکشنبه بیستم مرداد به نشانه اعتراض به بی عدالتی و بی توجهی به خواسته هایش لبهای خود را دوخت. او که پیش از این دست به اعتصاب غذا زده بود، با مشکلات جسمی، همچون سرگیجه، ضعف عمومی و درد کلیه دست وپنجه نرم می کند، اما مقامهای امنیتی ـ قضایی از رسیدگی به وضعیت وی و فراهم کردن امکانات درمانی مناسب برای او خودداری می کنند. روح الله مردانی، ۳۵ ساله، معلم مشاور ناحیه ۴ کرج و دانشجوی دانشگاه تهران است که در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۹۶ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و از آن هنگام در بند ۴ زندان اوین در بازداشت به سر می برد. او در یک دادگاه ناعادلانه به اتهام حضور در تجمعات اعتراضی دی ماه به شش سال زندان محکوم شد. او از نوزدهم خرداد در اعتراض به دادرسی و حکم ناعادلانه و قطع حقوق، اقدام به اعتصاب غذا کرد. براساس آخرین اخبار، روز چهارشنبه مرداد ۲۴ با بیانیه جمع کثیری از فعالان معلمی و مدنی که نگران سلامتی این معلم زندانی بودند و قول قوه قضاییه و دادستانی برای رسیدگی به پرونده، وی اعتصاب خود پایان داد و لبهای خود را باز کرد
انتظار معلمان برای دریافت پاداش پایان خدمت ۵۲۰ روز شد بازنشستگان دانشگاه فرهنگیان این روزها درگیر رفت و آمدهای مکرر به تهران هستند؛ از مراجعه به ساختمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان در پایتخت گرفته تا پیگیری از طریق سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، هیچ کدام نتیجه نداده و همچنان پاداش پایان خدمت آنها بعد از ۵۲۰ روز انتظار پرداخت نشده است. این بازنشستگان که سال ۹۶، سال خاتمه‌خدمت آنها بوده، می گویند: "از رفت و آمد و چانه‌زنی بر سر حق مسلم مان خسته شده‌ایم. چرا فکری به حال ما که معلمان این مملکت را تعلیم می دهیم، نمی کنند؟" آنها با انتقاد شدید از رویکرد مسوولان سازمان مدیریت و همینطور مسوولان آموزش و پرورش گفتند: "تاکنون سه بار تحصن کرده ایم، دیگر خسته شده ایم. امیدواریم قبل از پایان ماه جاری، پاداش پایان خدمت ما را بپردازند وگرنه باز هم مجبور به اعتراض می شویم. آموزش و پرورش می گوید دانشگاه فرهنگیان نهادی مستقل است و سازمان مدیریت هم فقط وعده می دهد؛ وعده هایی که دیگر امیدی به اجرایشان نداریم." یکی از نمایندگان بازنشستگان نیز گفت: "بیش از ۱۵ ماه انتظار برای دریافت پاداش پایان خدمت که تنها منبع مالی و دلخوشی یک بازنشسته است، خیلی زیاد است. وای به حال جامعه ای که با پرورش دهندگان و آموزگاران خود اینگونه رفتار کند."
تجمع سراسری معلمان خرید خدمات آموزشی مقابل مجلس معلمان خرید خدمات آموزشی سراسر کشور روز یکشنبه ۲۷ مرداد مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند. حاضران در تجمع پیرامون خواسته های خود گفتند: "از نمایندگان مجلس می خواهیم برای تعیین تکلیف ما معلمان خرید خدمات آموزشی کاری انجام دهند." معلمان معترض افزودند: "قانون کار یکسان - مزد یکسان که یکی از مولفه های اصلی عدالت شغلی است، برای ما اجرایی نمی شود و باوجود اینکه ما هم مثل سایر معلمان وظیفه تعلیم و تربیت دانش آموزان را برعهده داریم، دستمزدمان بسیار کمتر از معلمان رسمی است و حتی از خدمات بیمه مکفی بی بهره ایم." این معلمان پیش از این نیز بارها دست به تجمع اعتراضی زده اند و خواستار تعیین تکلیف و جذب در سیستم آموزش و پرورش شده اند.
(منابع: ایلنا، رادیو زمانه، کانون صنفی معلمان، سبحا نیوز، حقوق معلم و کارگر)
|