|
پیامها به مراسم گرامیداشت پنجاهمین سالگرد رستاخیز سیاهکل
اسامی ارسال کنندگان پیام چنین است: - پیام کانون همبستگی ایرانیان مونیخ - عده ای از فعالان دانشجویی داخل کشور، - شعری از م. وحیدی (م. صبح) از اشرف۳ - سروده ای از مرجان از ایران، - یک رفیق معلم از لرستان، - رحمان جاری، فعال اجتماعی در منطقه سیل زده جنوب لرستان، - تعدادی از پشتیبانان جنبش فدایی، - رفقا فرهاد، پرهام، امید آدینه، کارن و پدرام محسنی از ایران - فرشته و رحمان کریمی از آلمان - کاوه آل حمودی از هلند
همچنین دو اثر ارزنده نقاشی از طرف یار وفادار ما آقای محمد قربانی و رفیق ناصر قاضی زاده به همایش اهدا شده که از آنها تشکر می کنیم.
پیام عده ای از فعالان دانشجویی داخل کشور به مراسم پنجاهمین سالگرد نبرد حماسی سیاهکل با درود و تبریک بسیار به پنجاهمین سالگرد رستاخیز سیاهکل و گرامیداشت یاد و نام تمام مبارزان راه آزادی، کسانی که رفتند اما یاد و نامشان در قلب تمام ستمدیدگان عالم، آزادیخواهان و جنبش دانشجویی فعال داخل کشور سالیان سال است که زنده و پایدار مانده است جنبش دانشجویی همواره سعی کرده در مسیر مبارزه با جمهوری اسلامی همیشه پیشتاز و کنار تمام قشرها و مردم مبارز در اعتراضات و اعتصابات شرکت داشته و با تمام وجود در همگرائی و نزدیک شدن پیوند مبارزان راه آزادی قدم بردارد امروز ما در موقعیتی در کنار شما قرار گرفته ایم که جمهوری اسلامی در عرصه داخلی و بین المللی در تنگنای شدید دست و پا می زند و جنبشهای اجتماعی از طبقه زحمتکش کارگر گرفته تا معلمان، پرستاران، دانشجویان، پزشکان و ... در حال قوی شدن و همبستگی فراوان قرار گرفته که این را به آشکارا در سالهای گذشته شاهد بوده ایم و امید داریم که این قدرت ما سبب نابودی رژیم سرکوب شود که این امر به زودی میسر خواهد شد. انرژی و همبستگی ما فعالان جنبش دانشجویی ایران برای رسیدن به اهداف مشترکمان همواره با شماست و تا آن روز و قرار گرفتن در کنار یکدیگر این پیام را به شما می دهیم که از هیچ تلاش و همتی دریغ نخواهیم کرد. جمعی از فعالان جنبش دانشجویی ایران
***
کوچ در شبگیر به یاد شهدای سیاهکل م. وحیدی (م. صبح)
در شبگیر مه آلود صبحی سرد طنینی برخاست کیستند که صدایشان چون نوری دونده بر ریشه های جنگل پیچید و شاخه های جوان را شکوفان کرد؟ اخگرانی سرخ که زنگار های شب را زدودند و خاک را میلادی دوباره بخشیدند زمان پرنده ای شد به جانب دور دست ها با لحظه هایش که مجال نیافتند زوال خویش را به تماشا بنشینند غروب پیر در انفجار نور شکفت و حقیقت در حماسه زاده شد
وارثان کلام های ناگفته که گام هایشان در آینده جاریست با نفس پاک ترین کوهستان ها وطعم لبانشان طلوع افق های فرداست سوارانی با ترانه های اساطیری برای شهر خموش بی نام واصالت جاده ای که وهم را ویران می کند آهنگ امیدشان نقش ونگار پل های جهان را صیقل می دهد
***
دشت شقایقها مرجان
مگه می شه روی خورشید رو پوشوند؟ مگه می شه بگی بارون نباره؟ مگه می شه از آسمون شبها بگیری نور صد ماه و ستاره زمستون هر چه سخت و سرد باشه بهار گل فشان میاد دوباره نه اقیانوس از خشکی می میره نه دریا از زمین دست بر می داره به لاله کی می گه دشت از تو خالی شقایق داغ عشق تو سینه داره کی می تونه بگه در ظلمت شب کسی اسم سپیده رو نیاره نه مرداب می شه رود پر هیاهو خروشان میره آرامش نداره قسم بر جان پاک غرق در خون که آزادی ما در کارزاره نمی مونه بساط ظلم باقی که خلق با دشمنش آشتی نداره جرس فریاد بردارد که برخیز تفنگ در دست هر که بیقراره زخون ما شفق سرخ است ای یار بسازیم آسمانی پر ستاره نمی ترسیم از زنجیر بر پا که هرکی عاشقه بر روی داره بهمن ۱۳۹۹
***
پیام رفیق فرهاد
با گرامی داشت یاد رهبران و بنیان گذاران دلیر سازمان چریکهای فدایی خلق، و با امید تداوم راه آنها در برقراری سوسیالیسم ممکن و پویا، و بسط حاکمیت قانون و آزادیهای مدنی در فردای ایران، تلاش کنشگران فعلی سازمان در برپایی یادواره پنجاهمین سالگشت حماسه سیاهکل را ارج می نهیم. راهتان پر رهرو باد. ...
***
پیام یک رفیق معلم از لرستان
آن که می گفت حرکت مرد در این وادی خاموش و سیاه برود شرم کند.
مويه کن بحر خزر تاریخ خونبار مبارزات کارگران و زحمتکشان و خلقهای تحت ستم میهن دربند علیه سلطه امپریالیسم و نظام وابسته ایران، مالامال از تلاشهای بی وقفه است که از سوی پیشقراولان مبارزه با استبداد به همراهی توده های به پاخاسته برای نیل به آزادی و برابری رقم خورده است. رستاخیز سیاهکل در 19 بهمن سال 1349 و به دنبال آن قیام مردم در21 و 22 بهمن سال 57 موید این تاریخ پر فراز و نشیب است. در 19 بهمن ماه 1349 بود که زنگ بزرگ خون به صدا در آمد و طوفان شکوفه داد...و توهم شکست ناپذیری رژیم تا بن دندان مسلح وابسته شکسته شد تا دیکتاتور ها بدانند که سکوت توده ها نه رضایت است و نه تسلیم بلکه آتش زیر خاکستر است و در شرایط مقتضی بسان آتش فشان فوران می کند و بساط تبهکاران ستمکار را در می نوردد. و به همین دلیل بر خلاف تمامی دسیسه ها و لاپوشانی هر دو رژیم سفاک خاطره این رویداد غرور آفرین از ذهن ملت ستم دیده پاک نمی شود و نسل به نسل تجارب و خاطره رشادتهای پیشگامان صف شکن خلق منتقل می شود و از آن نیرو می گیرند. به خاطر داریم که در خیزش بهمن ماه شعار «ایران را سراسر سیاهکل می کنیم» و شعار دیگر که پشت هر رژیم خودکامه ای را می لرزاند و سر می دادند «وای به روزی که مسلح شویم» طنین انداز می شد. خون به خاک ریخته قهرمانان خلق نهال آزادی خواهی و آزادی توده های در بند را آبیاری نمود و جنگلی انبوه پدید آورد که پی آمد آن به صحنه آمدن جوانانی است که دو نسل با این جانفشانان فاصله دارند اما رهرو راه آنان هستند. کارگران و زحمتکشان میهن با تاسی از بینش و روش پیشگامان خود اینک در کارخانه ها و کارگاهها به صورت پیگیر خواستار حقوق به یغما رفته خود هستند. کارگران سراسر میهن مانند هفت تپه و هپکو و... با اعتصابات و اعتراضهای خود که نتیجه و تاثیر مبارزه رزمندگان سیاهکل است و دهه هاست در اعماق جامعه اثر گذاشته است و تابو شکن شده است و خواب خوش را از رژیم ارتجاعی ربوده است. در سالگرد این رویداد بزرگ تاریخی بکوشیم تا کوشنده راه سرخ و رهایی رزمندگان سیاهکل و ادامه دهندگان و هم پیمانان آنها باشیم. گرامی با یاد و نام رزمندگان سیاهکل گرامی باد یاد و نام پویندگان راه آنها شرم بر حاکمیت چپاولگر و دشمن زحمتکشان میهن. معلم لرستانی بهمن ماه 1399
*** پیام یک رفیق
ما بی چرا زندگانیم آنان به چِرا مرگِ خود آگاهانند (احمد شاملو)
اکنون در آستانهِ شعور و شرافت، یعنی پنجاهمینْ سالگردِ پُرشُکوه و پُرافتخارِ حماسهِ سیاهکل، قرار گرفته ایم؛ آری، چریکها هرگز نمی میرند! یادْ باد آن آفتابکارانِ راستین و راسخ، همان دلاورانِ آذرخشْ گون که از تبارِ ستاره و صداقت بودند، و سَراَنجام! تفنگ بر کتاب نهاداَند؛ زیرا این عصیان و عاطفه، آدابِ ما فدائیان است؛ اینک ... سخنْ کوتاه: ثقلِ کلام: من به عنوانِ یکی از بی شمارانْ فرزندِ خلقهایِ ستمْ دیدهِ جهان، این سپهرِ سیاسی را، از صمیمِ قلب و نهایتِ ذهن اَم، به همهِ دوستان و رفقا، و سراسر کارگران و کشاورزان و توده هایِ زحمتْ کِشِ ایرانْ زمین، تبریک و تهنیت عرض نموده و بارِ دیگر، با نام و خونِ آن ببرهایِ عاشق، تجدیدِ میثاق می نمایم؛ و خطاب به دژخیمانِ سرمایه داری و نیز جلادانِ مَنحوس وسَفّاکِ زمانه، ابلاغ و اعلام می دارم: که تا ایجادِ یک انقلاب از جنسِ مَحرومانِ مَردُم سِرشت و نهادینهْ شدنِ احکامِ آزادی در ارکانِ جامعه، با هسته هایِ سرخ ِ مقاومت عَجین بوده و راهِ مبارزه و رهایی را ادامه خواهم داد. فعّال سچفخا / بهمن ماه 1399 /امید آدینه
***
پیام رحمان جاری، فعال اجتماعی و کبوتر بودن آنان که ناگهان پر کشیدن در آسمان عشق ابدی شدند سلام بر دلاور مردانی که وقتی دست نوشته های شان خوانده می شود در می‌یابیم که نام دیگر خورشیدید و قرابتی نزدیک با خود عشق دارید. وقتی وصیتهای شما را خوانده می شود فهمیده می شود که چرا با آخرین نفر از شما آسمان چمدان خود را بست و کوچید تا بر شرم خویش نیفزوده باشد. وقتی عکس شما ها را ورق می زنیم تازه می فهمیم که عکسهای تک تک شما اشاره به بهترین فصل حیات است و ما غافل بودیم، حال مانده ایم و دستانی که به دیوارهای قفس می خورد و نام جاوید شما که روزهای ما را ترسیم می‌کند. زندگی زیباست ولی مردن در جنگ ظالم زیباتر است. تک تک درختان گیلان و مازندران گواهی می دهند بر شجاعت شما دلیرمردان که چنین شجاعانه بر قلب تاریکی تاختید و در تاریکی ظلمات چراغی نورانی روشن نمودید که چراغ راه تمام آزاد اندیشان است. پنجاهمین سالگرد حماسه بزرگ و تاریخی سیاهکل که خروج نور بر ظلمت و تاریکی بود گرامی باد. رحمان جاری، فعال اجتماعی در منطقه سیلزده جنوب لرستان، بهمن 1399
***
پیام تعدادی از پشتیبانان جنبش فدایی پنجاهمین سالگرد حماسه سیاهکل گرامی باد امسال بزرگداشت پنجاهمین سالگرد رستاخیز سیاهکل برای جنبش رهایی بخش مردم ایران اهمیت بسیاری دارد. پنجاه سال تداوم مبارزه برای آزادی و عدالت روشن می کند که پرچم حماسه سیاهکل همچنان برافراشته است. ما همچون سالهای پیش در یک منطقه کوهستانی با برافروختن آتش، یاد و خاطره حماسه سازان سیاهکل و شهدای قهرمان آن را گرامی می داریم. ایمان داریم همچنان که کاخ ستمگر شاهنشاهی به دست توده های مردم فروپاشید، بساط تبهکارانی که مردم سلامت، معیشت و زیست مردم را به گروگان گرفته اند، فرو خواهد ریخت. کارگران و توده های محروم همراه با آزادیخواهان رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی را سرنگون خواهند کرد. زنده باد انقلاب، زنده باد آزادی جمعی از پشتیبانان جنبش فدایی/ بهمن 1399
*** پنجاهمین سالگرد قیام خونین سیاهکل، رستاخیز حق علیه باطل و یادبود رفقایی که جان خود را فدای زندگی بهتر برای آیندگان کردند را گرامی می داریم. راهشان ادامه دارد. پدرام محسنی
***
پیام پرهام، زندانی سیاسی سابق
به نام عدالت و حق، به نام برابری به نام بهمن و خون، به نام برادری
برادران و خواهران همرزم و همسنگرم و خلق شریف و رنجبر میهن دربندم ایران، گردش روزگار و رسیدن بهمن ماه، ماه خون و گلوله، ماه نور و حماسه دوباره بهانه ای ساخت برای یادمان فرزندان خلف و پاکباز میهنم ایران. آنان که با شعله ور ساختن وجود و شمع جوانیشان، در ظلمت مطلق، فانوس روشنگری برای بیداری پدیدآوردند تا به توده های رنجبر و خسته از ظلم ظالمان راه دیگری به غیر از راه سکوت و پذیرش ظلم نشان دهند و آن راهی نبود جز راه مبارزه برای رسیدن به آزادی. آنان که دلاورانه با فدا نمودن خود نقطه آعاز جنبشی عظیم در توده های خلق ستمدیده و رنجبر شدند و این شروع فصلی نوین در تاریخ معاصر سیاسی ایران بود. و چه زیبا گفت رفیق کبیر، شمع فروزان دورانها، فدایی جاوادان، فرمانده چه گوارا، که عید من آن روزیست که دسترنج یک سال مردمم شام یک شب پادشاه نشود. و به راستی که آغاز بهمن شروع عید حقیقی برای مردم سرزمین من است. مبارک باد این عید راستین بر خلقهای ستمدیده و رنجبر در جای جای گسترده گیتی. جاودان باد بهمن و جاودانه باد نام و یاد حماسه سازان بهمن. بهمن در لغتنامه انقلاب یعنی هم آغاز... هم پایان... آغاز فصلی تازه به نام انقلاب، پایان فصلی کهنه به نام ظلم و ستم. امسال پنجاهمین سالگرد حماسه سیاهکل را پرغرورتر از هر سال گرامی میداریم و برای شعله ور ساختن آتش این حماسه جاودان و به رسم مرور و پیوند با آرمانهایمان و یکپارچه سازی قلبهایمان برای رسیدن به رهایی سرزمین مصیبت زده مان ایران، گرد هم می آییم تا پایه های خیمه ددمنشان و ظالمان را دوباره از بیخ و بن بلرزانیم. نوزدهم بهمن، سالروز حماسه سیاهکل و یادمان رفیقان دلاور و حماسه ساز آن روز را گرامی میداریم. به راستی که حماسه نوزدهم بهمن سیاهکل، نقطه عطف فعالیتهای انقلابی و سرآغاز مبارزه حقیقی و قهرآمیز به شکل مسلحانه در تاریخ معاصر ایران است. هفدهم و هجدهم بهمن، سالروز دستگیری رفقا، بیژن جزنی، عباس سورکی، سعید مشعوف، کلانتری، محمد چوپان‌زاده، حسن ضیاءظریفی، عزیز سرمدی، احمد جلیل افشار، ضرار زاهدیان و رفیق سیروس شهرزاد، همچون دیگر سالها بهانه ای برای گرامیداشت یاد آن عزیزان می‌باشد. یاد و خاطر تمامی رفقای بنیانگذار و پیشتاز فدایی و همچنین تمام جانباختگان راه آزادی گرامی و جاودان باد. و همچنین یاد تمام عزیزان در بند گرامی و به امید رهاییشان در روزهایی نه چندان دور.
***
پیام یک رفیق به پا برخیزیم به احترام نیم قرن مبارزه، به مناسبت حماسه سیاهکل به خاطر حق کارگر و کشاورز و تداوم همبستگی دانشجویان با اقشار ظلم دیده در حکومتهای شاه و خمینی یک دقیقه سکوت کنیم. این مبازره تا به زیرکشیدن ناحقان و افراشته شدن پرچم سرخ زحمتکشان ادامه خواهد داشت. درود بر رفقای شهید فدایی و ادامه دهندگان راه آنها، دست تک تک شما را به گرمی می فشارم و بر قلم شما بوسه می زنم. کارن/ بهمن 1399
*** پیام فرشته و رحمان کریمی با درودها؛ فرشته و من پنجاهمین سال خونین و پر افتخار سازمان چریکهای فدایی خلق ایران را به شما به سازمان شما و اعضا و هواداران، صمیمانه و به خرسندی تبریک می گوییم. شمایان امروز در جبهه مقاومت ایران یادگار پیشروانی هستید که نگذاشتید پرچم یک نهضت بر حق با یورش شاه و شیخ، بر زمین فرو افتد. افتخار بر شمایان که ما هم مفتخریم به همراهی. موفق و پیروز باشید. به امید دیدار فرشته و رحمان کریمی
***
پیام کاوه ال حمودی بنیانگذاری سازمان رزمنده و مترقی چریکهای فدایی خلق ایران را به همه دوستانم در این سازمان و به همه ایرانیان آزاده و رنج کشیده از ظلم و جنایتهای این نظام جهل و جنایت تبریک می گویم و برای این سازمان در ایفای مسئولیتهایش آرزوی موفقیت می کنم. نیم قرن خلوص، صداقت و مبارزه بی امان قطعا شایسته تبریک است. این سازمان افتخار مبارزاتی ملت ما است و با دو نظام دیکتاتوری مبارزه کرده است، نقش سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در مبارزات ملت ایران بسیار درخشان و مملو از فداکاری و جانفشانی است. این سازمان رهبران ارزنده ای را به جنبش مترقی و ضد ارتجاعی ما تقدیم کرده است. هلند، کاوه ال حمودی
***
پیام کانون همبستگی ایرانیان مونیخ
فرا رسیدن پنجاهمین سالگرد بنيانگذاری سازمان چریکهای فدایی خلق ایران
را به یکایک شما رفقا شادباش می گوییم. کانون همبستگی ایرانیان مونیخ 19 بهمن 1399
منبع: نبرد خلق شماره ۴۳۴، ۱۹ بهمن ۱۳۹۹ ـ ۷ فوریه ۲۰۲۱ |