|
گوستاوو پترو چپگرا در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد
نوشته هانس وبر، آمریکا ۲۱ "ماریا الویرا سالازار" (María Elvira Salazar)، نماینده جمهوریخواه کنگره آمریکا، در یک واکنش شدید نسبت به پیروزی "گوستاوو پترو(۱)" (Gustavo Petro) گفت: "من از نتایج در کلمبیا بسیار ناامید هستم. پترو یک دزد، یک تروریست و یک مارکسیست است. او یک پیرو کاسترو و چاوز است. ما در کنگره به منظور تضمین حقوق و آزادیهای کلمبیاییها اقدامات او را تحت نظر خواهیم داشت. خداوند برادران کلمبیایی من را حفظ کند!" در سوی دیگر، لحن سیاستمداران در "اتحاد مترقی" (Pacto Histórico) که پترو و "فرانسیا مارکز"(۲) (Francia Márquez) نامزدهای آن بودند، آشتی جویانه بود. همه آنها بر لزوم تشکیل یک دولت برای همه کلمبیاییها، از جمله ۱۰.۵ میلیونی که به "هرناندز" (Hernández) رای دادند، تاکید کردند. مارکز به "لا دبلیو" (La W) گفت: "ما با چالش بزرگ آشتی روبرو هستیم." پترو در سخنرانی پیروزی خود گفت که به این ده میلیون رای دهنده مخالف، در دولت جدید خوش آمد می گوید. به گفته او، رهبران اپوزیسیون آینده، چه هرناندز، چه "آلوارو اوریبه" (Álvaro Uribe)، رییس جمهور پیشین و چه "فدریکو گوتیرز" (Federico Gutiérrez)، نامزد سابق، برای گفتگو در کاخ ریاست جمهوری، "کاخ دو نارینو" (Palacio de Nariño)، همیشه مورد استقبال قرار خواهند گرفت. رییس جمهور منتخب گفت: "ما از قدرت برای حذف مخالفان خود استفاده نخواهیم کرد." مارکز و پترو به این معنا به ضرورت "توافق ملی" اشاره کردند. به گفته برندگان انتخابات، با یازده میلیون رای دهنده، حرکت در این جهت آغاز شده، اما چنین توافقی باید همه ۵۰ میلیون کلمبیایی را در بر بگیرد. بدین منظور، دولت جناح چپ "گفتگوهای محلی الزام آور" را آغاز خواهد کرد که در آن گروههای اجتماعی نادیده گرفته شده، پیرامون اصلاحاتی که برای زندگی در صلح به آن نیاز دارند، نظر خواهند داد. هدف، دستیابی به "وسیع ترین توافق نظر ممکن" به منظور تضمین - برای مثال - حقوق بازنشستگی برای افراد مسن، دسترسی به دانشگاه برای جوانان یا غذا برای کودکان است. پترو تاکید کرد که صلح بیش از همه به معنای "عدالت اجتماعی" است. این مرد ۶۲ ساله به اکاذیب کمپین متقابل اشاره کرد که بر اساس آن او به خلع ید و از بین بردن مالکیت خصوصی دست خواهد زد و در این باره گفت: "ما سرمایه داری را توسعه خواهیم داد، نه به این دلیل که آن را می پرستیم، بلکه برای غلبه بر شرایط زندگی ماقبل مدرن، فئودالی و بردگی." پترو، که اقتصاددان است، از نیاز به تقویت اقتصاد مولد بر پایه "اشکال جدید اقتصاد مشارکتی" صحبت کرد. او همانگونه که در جریان مبارزات انتخاباتی خود وعده داد، از به جریان انداختن خروج از اقتصاد سوخت فسیلی صحبت کرد. به گفته پترو، دولت او "گفتگوی قاره آمریکا" را در مورد پشتیبانی از تغییر ریل مصرف انرژی آغاز خواهد کرد. رییس جمهور آینده می خواهد با ایالات متحده در مورد یک سیاست مشترک اقلیمی گفتگو کند. او اعلام کرد: "این گفتگو نباید هیچ کشور آمریکایی را حذف کند." پترو در سخنرانی خود همچنین خاطره تمامی افرادی را که به دلیل تعهد اجتماعی کشته، ناپدید یا زندانی شدند، گرامی داشت. او گفت: "این پیروزی انتخاباتی به آنها نیز تعلق دارد." پترو سپس از دادستان کل کشور خواست تا "جوانان را آزاد کند". سخن او به فعالانی اشاره داشت که به دلیل مشارکت در جنبش اعتراضی در سالهای اخیر زندانی شده اند. روسای جمهور مترقی فعلی و پیشین آمریکای لاتین اندکی پس از اعلام نتایج انتخابات، به پترو تبریک گفتند. "گابریل بوریک" (Gabriel Boric)، رییس جمهور شیلی، در توییتی نوشت: "شادی برای آمریکای لاتین! ما با هم برای وحدت قاره خود دست به کار خواهیم شد." "اوو مورالس" (Evo Morales)، رییس جمهور سابق بولیوی، با این جمله به پترو و مارکز تبریک گفت: "این پیروزی صلح، حقیقت و عزت است." "لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا" (Luiz Inácio Lula da Silva)، رییس جمهور سابق برزیل نیز همانند روسای جمهور مکزیک، کوبا، پرو، آرژانتین، بولیوی و ونزوئلا نتایج انتخابات را جشن گرفت. رییس جمهور هندوراس، "شیومارا کاسترو" (Xiomara Castro)، به مردم کلمبیا به دلیل رای دادن به "تغییر اجتماعی" تبریک گفت. "آندرس مانوئل لوپز اوبرادور" (Andrés Manuel López Obrador)، رییس جمهور مکزیک در پیامی توییتری نوشت: "پیروزی گوستاوو پترو تاریخی است." او با یادآوری کشته شدن هزاران تن پس از ترور "خورخه الیسر گایتان" (Jorge Eliécer Gaitán)، نامزد مترقی ریاست جمهوری کلمبیا در سال ۱۹۴۸، و آغاز خشونتها در این کشور نوشت: "پیروزی امروز می تواند پایان این نفرین و برآمدن این قوم برادر و شایسته باشد. صمیمانه تبریک می گویم".
پانویس: ۱) گوستاوو پترو در ۱۷ سالگی عضو یک گروه چریک شهری مارکسیست به نام M-۱۹ شد. او به همین دلیل نیز دو سال زندانی شد. این گروه در سال ۱۹۹۰ سلاح خود را زمین گذاشت و به یک حزب سیاسی تبدیل شد. خود پترو معاون و سپس شهردار بوگوتا، پایتخت، شد. او در سال ۲۰۱۰ برای اولین بار در کشورش نامزد ریاست جمهوری شد و رتبه چهارم را به دست آورد. ۲) فرانسیا مارکز، یک مادر مجرد، پروفسور دانشگاه و کارگر سابق است که از سنین جوانی برای حفاظت از محیط زیست، فمینیسم و حقوق بومیان مبارزه می کرد.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۵۲، چهارشنبه اول تیر ۱۴۰۱– ۲۲ ژوئن ۲۰۲۲ |