خشم مردم در برابر سرکوبگری حکومت

زینت میرهاشمی

روز سه شنبه ۳ اسفند معلمان و فرهنگیان شاغل و بازنشسته، هفتمین گردهمایی سراسری خود طی سه ماه را در بیش از ۱۰۰ شهر برگزار کردند. بار دیگر هماوردی معلمان و فرهنگیان را با  شعارهای «رئیسی، قالیباف / این آخرین پیام است / جنبش فرهنگیان آماده قیام است»، «معلم می ماند، جهالت می میرد»، «شش کلاسه دروغگو، حاصل وعده هات کو»، «معلم زندانی آزاد باید گردد»، «کشور شده دزدخونه، تحریم همش بهونه» و... را بیش از هر هنگام نشان داده و عرصه را بر حکومت هر چه بیشتر تنگ کردند.

علاوه بر اعتراض سراسری معلمان در روز سه شنبه ۳ اسفند، چندین حرکت اعتراضی دیگر مانند تجمع پرستاران و نیروهای کادر بهداشت و درمان در تهران، کارگران معدن ذغال سنگ البرز شرقی، نیروهای شرکتی مخابرات گیلان، کارگران شهرداری خرم آباد و... در روز دوشنبه ۲ اسفند برگزار شد.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان در قطعنامه روز سه شنبه ۳ اسفند به درستی به رژیم «یادآوری» کرده که: «مسیر رفته آنها جز تباهی دستاوردی نداشته و برای آینده ایران باید به توصیه های آموزگارانه معلمان گردن بگذارند.»

همزمان، صدور مجوز مجلس ارتجاع به دولت رئیسی، برای استفاده از صندوق توسعه ملی در پروژه های تامین کننده مالی خارجی و تصویب گرفتن وام از روسیه تا سقف ۵ میلیارد دلار برای طرحهای تملک دارایی سرمایه ای، راه حلهایی است برای تامین کسری بودجه دولتی که جز تباهی و فساد بیشتر دستاوردی نخواهد داشت.

از سخنرانی تهدیدآمیز خامنه ای در رابطه با فایل صوتی افشا کننده رانت خواری تا تصمیم شتاب زده تصویب طرح سرکوبگرانه محدود کردن دسترسی مردم به شبکه های اینترنتی  برای «صیانت» از امنیت نظام سرکوبگر، کلیه این تحرکات نشان دهنده گرفتن پیام خشم مردم در کف خیابان و دیدن چاره در سرکوب است. طرح «صیانت» برای قطع ارتباط مردم با یکدیگر و مانع رساندن صدای آنها به بیرون است. در شرایط فعلی بهم خوردن تراز خشم و عمل مردمی در صحنه خیابان با حکومت این گونه طرحها را با شکست روبرو خواهد کرد.