بیانیه توضیحی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران پیرامون

قیام سرنوشت ساز کارگران، تهیدستان و مردم آزادیخواه

روز ۷ دی ۱۳۹۶، مردم مشهد و چند شهر دیگر در یک جنبش اعتراضی توده ای صفحه جدیدی در تاریخ جنبش رهایی بخش و انقلاب دمکراتیک مردم ایران گشودند. خیزش تهیدستان مشهد با گذشت یک روز در شهرهای بزرگ و کوچک ایران گسترش پیدا کرد. در خیزشهای جاری تاکنون چند ده تن شهید، صدها تن زخمی و چند هزار نفر اسیر شده اند. با درود به شهدای خیزش و تسلیت به خانواده های آنان خواستار آزادی زندانیان سیاسی هستیم.

اخبار جنبش بیشماران توسط رسانه های همگانی (حقیقی و مجازی) به طور گسترده انتشار یافته است.

برخی از مهمترین رسانه های جهان در تیتر اول خود به خیزش و قیام مردم ایران پوشش داده اند. روزنامه لوموند که معمولاً در مورد شرایط داخلی ایران محافظه کارانه عمل می کند، در شماره روز سه شنبه 12 دی 1396 (2 ژانویه 2018) نوشت: «آنچه در ایران امروز می گذرد یک انقلاب به معنای حقیقی کلمه است.»

قطعنامه مردم فرودست بپاخاسته در نزدیک به صد شهر کوچک و بزرگ چنین بود: ما برای نان، کار و آزادی قیام کرده و دیگر نمی خواهیم به شکل گذشته زندگی کنیم! این را مردم در شعارهای خود به شکل روشن با «شعار مرگ بر روحانی» و «مرگ بر دیکتاتور» شروع کردند و به سرعت آن را با شعار «مرگ بر خامنه ای» و «مرگ بر اصل ولایت فقیه» ارتقا دادند.

مردم با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی» اعلام کردند که استبداد دینی، جمهوری اسلامی و ولایت فقیه را نمی خواهند. آنها با صدای رسا همه باندها و دسته بندیهای درون رژیم و در راس آن خامنه ای را مورد هدف قرار دادند.

قیام کنندگان با شعار «سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن» مخالفت و انزجار خود از سیاست ضد مردمی حمایت از رژیم اسد را فریاد زدند. مردم اعلام کردند که سیاست مداخله گرانه ولایت خامنه ای در کشورهای دیگر را بر نمی تابند.

خیزش اردوی بیشماران نه غافلگیرانه بود و نه فاقد زمینه های عینی و مادی. پس از مهار قیام پرشکوه ۶ دی ۱۳۸۸ (روز عاشورا)، خامنه ای و پاسداران ولایت ننگین او به خوبی می دانستند که باد کاشته و روزی توفان درو خواهند کرد. آنها کابوس «فتنه» جدید می دیدند و برای جلوگیری از بروز این توفان به وحشیانه ترین و سبعانه ترین شیوه ها در سرکوبی کارگران، زحمتکشان، معلمان، پرستاران، دهقانان، دانشجویان، بازنشستگان، ارتش بیکاران، غارت شدگان، زنان، مدافعان محیط زیست، دستفروشان، کولبران و ... متوسل شدند. اما در این دوره هشت ساله نتوانستند حرکتهای روزمره مردم را مهار کنند. سازمان ما در این فاصله بیش از ۱۰ هزار حرکت اعتراضی از جانب نیروهای کار و جنبشهای مدنی را روزانه، هفتگی و ماهانه در رسانه های خود (نبردخلق، رادیو پیشگام، جنگ خبر و ...) بازتاب داده است. و بالاخره همبستگی و اتحاد مردم در کمک به مردم زلزله زده استان کرمانشاه که در بی اعتمادی مطلق از حاکمیت و مستقل از آن صورت گرفت، زنگها را به صدا درآورد.

در این فاصله هشت ساله، تضادهای درونی حاکمیت نیز هر روز شدت و حدت بیشتر پیدا کرد و نوشیدن جام زهر از جانب ولی فقیه، پروسه تضعیف اتوریته او که در قیامهای سال ۱۳۸۸ در کف خیابانها درهم شکسته شده بود را به جلو برد.

این شرایط را ما در ارزیابیها و تحلیلهای درونی و بیرونی خود به عنوان «بحران غیرقانونی» و یا «بحران انقلابی» می دانستیم و تمام فعالیت تبلیغی و ترویجی ما پیرامون همین مساله متمرکز بود که اکنون با برافراشته شدن پرچم قیام، درستی آن اثبات گردید.

خیزش مردم ایران با همه اصالت و عمق آن باید پیروز شود و شرایط برای تحقق خواسته های دیرین مردم فراهم گردد. بدون سرنگونی رژیم جهل و جنایت حاکم با همه باندهای درونی آن، هیچیک از خواسته های شما تحقق پذیر نیست. مانورهای نخ نما شده رژیم پیرامون رسیدگی به وضع زندگی زحمتکشان و گران نکردن حاملهای سوخت و...دیگر نمی تواند مردم را فریب دهد.

همانگونه که ما از نخستین روز شروع اعتراضها از طریق رسانه های خود و دیگر رسانه ها اعلام کرده ایم و واکنش دشمنانه و وحشیانه حکومت به صداهای حق طلبانه آن را اثبات می کند، درب «خیمه نظام» به روی مشکلات، خواسته ها و نیازهای امروز و امید و آرزوهای فردای مردم بسته است. پس نزدیک ترین و عقلانی ترین راه برای دیده و شنیده شدن فرودستان، به زیر کشیدن فرادستان کور و کر است.

در این راستا «ما قیام همگانی و استفاده از تمامی اشکال مبارزه را حق مسلم مردم ایران می شماریم. سازمان ما ایجاد هسته های مخفی مقاومت، تشکیل هسته های کوچک رسانه ای و خبر رسانی، ایجاد کمیته های مخفی عمل و شوراهای هماهنگی، سازمانیابی برای نافرمانی مدنی و ... را راهکارهای ایجاد بی شمار کانونهای شورشی می داند. این راهکارها اشکال مناسب و عملی برای هماهنگی مبارزه کارگران، معلمان، کارمندان، مزدبگیران، پرستاران، دانش آموزان، دانشجویان و جوانان، زنان، روشنفکران، فرهنگیان و هنرمندان است و ما به سهم و توانایی خود در این مسیر تلاش می کنیم.» (گزارش سیاسی، مصوب نهمین شورای عالی سازمان، سه شنبه 19 بهمن 1395/ 7 فوریه 2017)

اکنون مهمترین و مبرم ترین مساله ایجاد شوراها و کمیته های هماهنگی قیام به منظور انجام یک اعتصاب عمومی و قیام سراسری نهایی است. برای این منظور ما تمامی نیروها و گردانهای خیزش را به اتحاد و همبستگی فرامی خوانیم.

ما از جامعه جهانی، نهادهای مدافع حقوق بشر، سندیکاها و اتحادیه های نیروهای کار و از همه کشورهای جهان می خواهیم که:

*از جنبش مردم ایران به طور جدی حمایت کرده و حق مردم ایران  برای تغییر رژیم و استقرار دمکراسی، عدالت اجتماعی و حکومت غیر دینی را به رسمیت شناسند.

*برای توقف خشونت از جانب رژیم و آزادی همه زندانیان سیاسی و بازداشت شدگان اخیر به رژیم ایران فشار مکفی وارد کنند.

*کلیه مناسبات اقتصادی خود با رژیم ایران را مشروط به قطع شکنجه و اعدام و رعایت حقوق بشر در مورد شهروندان ایران کنند.

*با توجه به سانسور و فیلتر اینترنت، به سرعت امکان برخورداری مردم ایران از گردش آزاد اطلاعات و ارتباطات را فراهم آورند

«ما بی شمارانیم و برای سرنگونی رژیم استبدادی مذهبی ولایت فقیه متحد و متشکل می شویم»

«مرگ بر دیکتاتوری، مرگ بر خامنه ای، زنده باد آزادی»

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران

یکشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶ - ۷ ژانویه ۲۰۱۸

منبع: نبردخلق شماره ۳۹۳،  یکشنبه اول بهمن ۱۳۹۶ - ۲۱ ژانویه ۲۰۱۸

 بازگشت به نبردخلق

بازگشت به صفحه اول